Van de open, industriële kantoorontwerpen van de jaren ‘70 tot de hybride werkvormen van 2020: onze werkplekken en kantooromgevingen zijn altijd in ontwikkeling. Omdat we dit jaar onze 50e verjaardag vieren, kijken we terug op de impactvolle kantoorontwerpen in de Verenigde Staten van de afgelopen vijf decennia en laten we de bijdrage van modulaire vloeren aan de werkplek zien.
Werkplekken in de jaren ‘70 kenmerkten zich door centrale, open ruimtes en cellenkantoren.
Jaren ‘70 – Een decennium van gedurfde veranderingen
Wat je ook vindt van het design van de jaren ‘70, het was in ieder geval onderscheidend. Volgens Chip DeGrace, Interface-directeur voor design waren effen kleuren, tapijt van woonkwaliteit, ribfluweel, plastic en vinyl populair in de jaren ’70, net als moderne meubels en felle kleuren zoals avocadogroen en oranje.
De jaren ’70 markeerden ook de opkomst van het cellenkantoor,’ zegt Laura Light, teamleider conceptontwerp bij Interface. Experimentele open kantoorlandschappen vervaagden toen werknemers meer individuele controle wilden over bijvoorbeeld verwarming, geluid en ventilatie en werknemersrechten vaker erkend werden. Je zag de opkomst van individuele cellenkantoren langs de omtrek van een gebouw – vaak gereserveerd voor senior functies – terwijl werknemers met junior en administratieve functies bleven werken vanuit open werkplekken in het midden van het gebouw.
“Fusion-bonded tapijttegels deden toen steeds vaker hun intrede in kantoorruimtes, om tegemoet te komen aan de veranderende behoeften van de commerciële omgeving,” zegt Light. In de jaren ‘70 bestond modulair tapijt uit tegels met één kleur, waardoor er weinig ruimte was voor echte ‘vloerdesign’. In plaats daarvan werd voor kantoren gekozen voor tapijttegels vanwege de functionele voordelen en de flexibiliteit die ze boden aan ruimtes.
Kantoren in de jaren ‘80 bestonden uit cellenkantoren, scheidingswanden en opbergruimtes.
Jaren ‘80 – Privacy wordt een prioriteit
In de jaren ’80 bleef de combinatie van cellenkantoren en open kantoorruimtes gangbaar, maar met de snel veranderende technologie moesten werkplekken flexibeler en efficiënter worden gemaakt. De jaren ’80 draaiden echter minder om mensen en hun behoeften: de afmetingen van de werkruimtes werden bepaald op basis van hiërarchie en werknemers werkten vanuit het hokje dat hun baan vereiste. Bovendien werden kantoorpanden steeds groter, waardoor vloeren en plafonds nodig waren om medewerkers te helpen bij het vinden van de weg.
“Kantoormeubilair begon te veranderen met betrekking tot ergonomie en gebruikersbehoeften,” vervolgt Light. “Herman Miller begon statische ‘systeemmeubelen’ te ontwikkelen met persoonlijke scheidingswanden en opslag binnen de kantoorruimtes.”
Daarnaast betekende het toegenomen gebruik van pc’s, printers en faxapparaten dat kantoren ontworpen moesten worden om kabels in op te bergen, waardoor gebouwen verhoogde toegangsvloeren en verlaagde plafonds kregen.
In de jaren ‘90 zorgden modulaire meubels en vloeren voor flexibele werkplekken.
Jaren ‘90 – Een wereld met meer verbindingen
Toen kantoren steeds meer gebruik gingen maken van het internet werden computers noodzakelijk voor de meeste werknemers. Volgens DeGrace “werden verlichting, zitplaatsen en privéruimtes aangepast zodat dat werknemers zich op schermen konden concentreren.”
De introductie van laptops en mobiele telefoons gaf kantoormedewerkers meer vrijheid. Hierdoor kwam er meer nadruk te liggen op samenwerking binnen kantooromgevingen.
“Meubilair werd modulairder omdat bedrijven de flexibiliteit van hun werkplekken wilden vergroten. Modulair meubilair is ontworpen via een bouwdoos systeem, daardoor konden kantoren hun lay-outs snel en gemakkelijk aanpassen als de behoeften van teams en de voorkeuren van werknemers veranderden,” zegt Light.
Dankzij vooruitgang in de productie kon er in deze periode ook een grotere verscheidenheid aan kleuren en patronen modulaire vloerbedekking worden aangeboden. Hoewel de functionaliteit van tapijttegels de primaire drijfveer bleef, had het uiterlijk van vloerbedekking ook een steeds grotere invloed op de productkeuze van bedrijven.
Technologische vooruitgang beïnvloedde kantoorontwerpen in de jaren 2000.
Jaren 2000 – Nieuw millennium, nieuwe manieren van werken
Het begin van een nieuw millennium introduceerde – dankzij de snelle ontwikkeling van technologie – ook het idee van flexibel werken. Mobiele telefoons en laptops werden steeds gewoner (en kleiner). Daarnaast werden bureaus ook kleiner door de toegenomen focus op digitale opslag. In deze periode werden veel kantoren qua werksfeer, kleding en design bovendien steeds informeler.
“Design begon te veranderen en steeds vaker bleven industriële materialen zichtbaar, zoals metselwerk en luchtkanalen,” zegt Light. “Mensen waren op zoek naar een meer casual gevoel om gepersonaliseerde ruimtes aan te moedigen. Deze ruimtes waren geschikt voor de lange uren die werknemers achter hun bureau doorbrachten op een computer.”
De jaren 2000 markeren ook de periode waarin bedrijven voor het eerst begonnen na te denken over het idee van welzijn op de werkplek – zowel met betrekking tot mensen als tot de planeet. “Biofilie en duurzaamheid kwamen op en natuurlijke en gerecyclede materialen werden onderdeel van design,” zegt DeGrace.
In de jaren 2010 werd het gebruik natuurlijke materialen geïntroduceerd op de werkplek toen bedrijven het welzijn van hun werknemers werd meegewogen bij het ontwerpen van hun kantoren.
Jaren 2010 – Designs gericht op tevredenheid werknemers
In de jaren 2010 begon een nieuwe generatie werknemers aan hun carrière en al snel besefte de bedrijfswereld dat ze prioriteit moesten geven aan de werknemerservaring om talent aan te trekken en te behouden.
“Omdat millennials meer verwachtten van hun werkplek, begonnen bedrijven een meer proactieve rol te spelen in het verbeteren van het welzijn van hun werknemers,” zegt Light. “Werkgevers voegden meer voorzieningen toe zoals cafés en meubilair om in te ontspannen, of extra’s zoals gameruimtes en fitnessfaciliteiten, om werknemers aan te trekken en hun cultuur of merk te vertegenwoordigen.”
Interface Design Director Mandy Leeming is het daarmee eens: “De focus ligt meer op het je prettig voelen op de werkplek, met zaken als sta-tafels, comfortabele stoelen en de mogelijkheid tot werken op afstand die de afgelopen jaren zijn geïntroduceerd om het personeel gelukkig en gemotiveerd te houden.”
Naarmate de inspanningen voor het welzijn van werknemers toenamen, won biofilisch ontwerp nog meer terrein in kantooromgevingen. Bekijk ons eerste rapport over dit onderwerp voor meer informatie:
Veel kantoren herontdekten open ruimtes, waardoor meer werknemers daglicht van buitenramen konden ervaren. Interface’s introductie van op de natuur geïnspireerde patronen, zoals Human Connections™ carpet tile en Textured Woodgrains™ LVT, hielpen kantoren om het buitenleven naar binnen te brengen. Ontwerpers begonnen ook vloerbedekking te kiezen op basis van de specifieke behoeften van hun project, waardoor harde oppervlakken steeds populairder werden in drukbezochte ruimtes zoals gangen en pauzeruimtes.
Sinds covid-19 integreren veel bedrijven woonelementen in hun kantoorinrichting.
Vandaag – een nieuwe definitie van de rol van de werkplek
De eerste jaren van 2020 bestonden uit onzekerheid. Het is duidelijk dat de covid-19 pandemie een blijvende impact heeft gehad op kantoorontwerpen en er wordt nog steeds veel gespeculeerd over hoe kantoren in de toekomst gebruikt zullen worden. Nu werknemers na maanden van thuiswerken weer terug zijn op kantoor, is het geen verrassing dat we een nadruk op comfort op de werkplek zien.
Katherine Cohen, Associate Creative Director bij Interface, zegt dat residentiële materialen nu worden gebruikt in commerciële ruimtes. “Zowel rotan als riet worden op werkplekken gebruikt in scheidingswanden, bureaustoelen of geïnspireerde stofferingsmotieven. Ik zie ook steeds meer kantoren die gebruik maken van tapijten als designaccenten. Voor kantoren wordt steeds vaker keuzes gemaakt op basis van uitstraling dan op functionaliteit, net als keuzes voor wooninterieurs.”
Maar DeGrace waarschuwt dat het kantoor een duidelijk doel moet hebben. “Het kantoor moet niet lijken op een huis. We hebben geen behoefte aan vervaging van de grenzen tussen thuis en werk; we hebben onderscheid nodig tussen designs die geschikt zijn voor wonen en voor werk.”
Met de opkomst van hybride werken richten veel bedrijven, waaronder Interface, hun kantoren in op basis van flexibiliteit en samenwerking. Bedrijven gebruiken modulaire vloeren om samenwerkingsgebieden af te bakenen, bewegwijzering te communiceren en de intentie van ruimtes over te brengen. Felle, stimulerende kleuren en patronen worden gebruikt om gebieden voor gesprekken en creativiteit aan te duiden, terwijl een ingetogen sfeer rustig, geconcentreerd werken kan bevorderen.
De volgende 50 jaar
Zal deze nadruk op hybride werken blijven bestaan? Zal de toepassing van nieuwe technologie net als in het verleden een revolutie teweegbrengen in kantoren? Hoewel het onmogelijk is om precies te voorspellen wat er gaat komen, ontwerpen veel interieurstylisten en hun klanten vandaag de dag hun kantoren met de behoefte aan toekomstige flexibiliteit in hun achterhoofd.